Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΑΠΟ ΤΟ ΝΕΙΛΟ
Κοπάναγε μ’ ένα σκεπάρνι τη γυρισμένη ανάποδα σιδερένια σκάφη, κι είχε ιδρώσει,
-Μα τι κάνεις εκεί, θα την στραβώσεις, αν δεν την τρυπήσεις κιόλας, του μίλησε έντονα που παραξενεύτηκε εκείνος, σηκώθηκε, τον κοίταξε χαμογελώντας μάλλον αμήχανα…
-Δε θα ξεκολλήσει αλλιώτικα το τσιμέντο, αφεντικό, του απάντησε αλλά αυτός ήθελε να ‘χει το πάνω χέρι.
-Αν το ‘χατε χρησιμοποιήσει από χθες δε θα έπηζε, τόνισε, πετάνε βρε συ λάσπη οι μαστόροι, ούτε μια κουταλιά δεν αφήνουν να πήξει, ορίστε τώρα, άντε να καθαρίσεις το σκαφίδι, του αντιγύρισε και ξανάσκυψε ο εργάτης χωρίς να πει τίποτα. Είχε δίκιο βλέπεις ο άλλος που έστριψε να φύγει μετανιωμένος ήδη που μίλησε έτσι. Μα τι βλάκας είμαι, σκέφτηκε, τούτος δω δείχνει φιλότιμος, τον είχε προσέξει απ’ αρχής, δεν άφηνε τίποτα στην τύχη, είχε καλύψει τα μεγαλύτερο μέρος του σπιτιού εξωτερικά δοκιμάζοντας αν ήταν κουφωμένος ο σοβάς, οπότε δε δίσταζε να τον ξεκολλήσει, καίτοι έτσι αυξανόταν η δουλειά του.
– Αιγύπτιος είναι, του ‘χε πει ο μικροεργολάβος, από χρόνια ήρθε στην Ελλάδα, έχει κάνει και οικογένεια εδώ, τον προτιμάω γιατί είναι εντάξει…
– Αφεντικό, να σου πω κάτι, τον σταμάτησε σκουπίζοντας τα χέρια του, μπορείς να μου πεις τι λέει τούτο το χαρτί, κι έβγαλε από ‘να φάκελο όχι ένα μα τρία φύλλα. Τα πήρε το «αφεντικό» με ύφος … τι ύφος είχε πράγματι, του κατέχοντος περί τα χαρτιά, του γνωρίζοντος καλά τη γλώσσα, του μορφωμένου έναντι αμόρφωτου; Οχτώ σειρές τίτλος απέπνεαν σεβασμό αν όχι φόβο, ίσως και τα δυο μα και κάτι ακόμα, απροσδιόριστο.
– Ελληνική Δημοκρατία, άρχισε να διαβάζει δυνατά, Αποκεντρωμένη Διοίκηση Αττικής, Γενική Διεύθυνση Εσωτερικής Λειτουργίας, Διεύθυνση Αστικής Κατάστασης και Κοινωνικών υποθέσεων Αθηνών Α΄, Τμήμα Πολιτογράφησης, Ταχ. Διεύθυνση Υπατίας 6 κλπ κλπ Πληροφορίες… τηλέφωνο…. Αμάν ρε παιδί μου, αμάν μονολόγησε,
–Καταλαβαίνεις μέχρις εδώ για τι πρόκειται, τον ρώτησε και τότε τον κοίταξε καλύτερα, ο άνθρωπος αυτός αγωνιούσε τόσο που είχε αρχίσει να ιδρώνει!
– Κοινοποίηση εισήγησης της Επιτροπής Πολιτογράφησης, συνέχισε στο Θέμα,
– Ααα έχεις κάνει αίτηση να πολιτογραφηθείς Έλληνας, ξαναρώτησε με έκδηλο ενδιαφέρον πια.
– Μάλιστα, κύριε, ξέρω να μιλάω ελληνικά αλλά ακόμα δεν καταλαβαίνω καλά να διαβάζω, πέστε μου σας παρακαλώ. Εκλιπαρούσε πια, πέρασε στο δεύτερο φύλλο χωρίς να διαβάζει δυνατά, τον έπιασε κι αυτόν η αγωνία, δεν θα ‘θελε να ‘ναι κομιστής δυσάρεστης είδησης.
Πρακτικό συνεδρίασης ήταν το χαρτί με τα ανάλογα στοιχεία, ημερομηνία, χώρο, ονόματα της τριμελούς επιτροπής με δικαίωμα ψήφου, της γραμματέως και τεσσάρων εισηγητών του Τμήματος Πολιτογράφησης «χωρίς δικαίωμα ψήφου» μουρμούρισε τελειώνοντας και αυτό το φύλλο, Μα πού στο διάολο είναι η απόφαση, γκρίνιαξε, είχε τώρα ταυτιστεί μαζί του, όσο τον έβλεπε να τρέμει περιμένοντας το αποτέλεσμα. Πρόσεξε τα μάτια του ενώ γύριζε στο τελευταίο φύλλο. ΕΙΣΗΓΗΣΗ, έγραφε στην κορυφή και χωρίς να δει τα ενδιάμεσα, προφανώς θα ήταν η αιτιολογία, κοίταξε κατ’ ευθείαν στο τέλος,
–Η Επιτροπή εισηγείται ΘΕΤΙΚΑ για την πολιτογράφησή του, διάβασε δυνατά και μόνο που δεν τον αγκάλιασε ανακουφισμένος. Είδε την έκφρασή του εκείνος παρά κατάλαβε τι εννοούσε μ’ αυτό που διάβασε.
– Τι πάει να πει, κύριε, τι λέει το χαρτί, ρώτησε τρέμοντας πια.
– Βρε ΘΕΤΙΚΑ, σου είπα, θα πει αποδέχονται την αίτησή σου και εισηγούνται θετικά, τι δεν καταλαβαίνεις;
– Καταλαβαίνω αυτά που λέτε αλλά δεν ξέρω, είναι καλό για μένα;
– Εννοούν πως προτείνουν να γίνεις Έλληνας, αυτό το καταλαβαίνεις, τον ρώτησε χαμογελώντας, και κείνος ξεφύσησε σαν να του ανακοίνωσαν πως κέρδισε πρώτο λαχνό στο λαχείο!
– Δηλαδή με δέχονται;
– Αυτή η επιτροπή ναι, σε δέχεται, αλλά χρειάζεται ακόμα να κάνει δεκτή την εισήγηση και η Α.Δ. Αττικής, μάλλον η αστυνομία δηλαδή, έτσι γράφει εδώ, λίγη υπομονή ακόμα, Μαγντί, συμπλήρωσε, μη βιάζεσαι, κράτα λίγο τον ενθουσιασμό σου, και του εξήγησε καλύτερα …
Γύρισε μέσα και τον παρατηρούσε πίσω απ’ την κουρτίνα να βάζει με περίσσια φροντίδα το πολύτιμο έγγραφο στη θήκη στο μηχανάκι του. Ο Αιγύπτιος είχε οικογένεια με δύο παιδιά γεννημένα εδώ, Απ’ αυτά θα μάθω κι εγώ καλύτερα τα ελληνικά, του είχε πει με περηφάνια, ενώ η Επιτροπή (με κεφαλαίο το Ε παντού στο έγγραφο) ήταν σαφής στην αιτιολογία της θετικής εισήγησης, Εγκαταστάθηκε μόνιμα στην Ελλάδα πριν από δεκαεπτά χρόνια… δύο τέκνα… σπουδάζουν εδώ… το ένα ήδη με ελληνική ιθαγένεια… ο ίδιος ομιλεί καλά την ελληνική… γνωρίζει γεωγραφία και… ιστορία της Ελλάδας… ενήμερος της πολιτικής κατάστασης… εργάζεται, συνεπής προς τις υποχρεώσεις του… μπορεί να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις της καθημερινότητας… κατανοεί τον τρόπο σκέψης και την κουλτούρα των πολιτών της χώρας… έχει προσαρμοστεί στην ελληνική πραγματικότητα…
Τι άλλο δηλαδή θα χρειαζόταν ένας Έλληνας, αναρωτήθηκε, Να αγαπήσει και τούτον τον τόπο, απάντησε μόνος του και θυμήθηκε κείνον που απαντούσε πυροβολώντας με την καραμπίνα στους εργάτες απ’ τη χώρα του Νείλου, που ζήταγαν το μεροκάματό τους… τότε πρόσεξε μέσα απ’ την κουρτίνα τον Μαγντί στην άλλη πλευρά του δρόμου να σκουπίζει τα μάτια του, ο άνθρωπος έκλαιγε!
