ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ ΕΚΔΟΣΕΩΝ ΠΑΠΑΖΗΣΗ
Με την έκδοση αυτή ο συγγραφέας συνεχίζει (μετά τους Φρουρούς της συκαμινιάς, του 2011) να βγάζει στην επιφάνεια μνήμες απλών ανθρώπων φερμένες απ’ τον μεγάλο πόλεμο μέχρι και σήμερα. Υπάρχει κάμποσος χρωματισμός… λογοτεχνική αδεία. Η φαντασία όμως του γράφοντος λειτούργησε λειψά εδώ, δεν χρειάστηκε εξάλλου.
Προβάλλονται κύρια ιστορίες που συμβαίνουν στον καθένα, γλαφυρά δοσμένες και κάμποσες απίστευτες… από κείνες που αποκαλούμε ηρωικές. Η οργή για το διαχρονικό άδικο πάντως κυριαρχεί στα γραφόμενα για τους αίτιους, με το έγκλημα που τις συνέπειές του βιώνει ο λαός μας μα… και άλλοι λαοί.
Το περιεχόμενο του τρίτου μέρους παρατίθεται όπως καταγράφτηκε τη δεκαετία του ‘90 σε συζητήσεις με μια γυναίκα, απλή, που ‘ζησε μέχρι το τέλος του περασμένου αιώνα με τη σοφία και την κουλτούρα της γενιάς της. Μέσα απ’ αυτές ανακαλύπτει κανείς (εκτός των… γεύσεων) κάποια ήθη, αλλά και μια πλευρά του καθημερινού αγώνα, κυρίως των Μανάδων… τουλάχιστον όσων έζησαν σε χωριό.
Η συγγνώμη που ζήταγε ο Κακαράς από τον επερχόμενο τότε εγγονό του με τους Φρουρούς της συκαμινιάς, επαναλαμβάνεται σήμερα και προς τον δεύτερο. Γιατί δεν βρήκαν τον κόσμο καλύτερο απ’ ότι η γενιά του τον πρωτογνώρισε. Και τους αφιερώνει το βιβλίο τούτο, χωρίς να κρύβει την πικρία του γιατί, ναι μεν το σύστημα, ο καπιταλισμός κλπ φταίνε, αλλά κι ο ίδιος κι η γενιά του κάπου επαναπαύθηκαν.
ISBN 978-960-02-3081-9, Σχήμα 21×14, Σελίδες 353, Τιμή: € 14,00 (δεν συμπερ. 6,5% ΦΠΑ),Έκδοση Αθήνα, Δεκέμβριος 2015
Και κάποιες διευκρινίσεις /προσθήκες στο Δελτίο Τύπου
- Να μην υποβληθούν στον εκδότη ευχαριστίες (εκτός της απορίας) που επιμένει να εκδίδει βιβλία του γράφοντος; Και βέβαια πρέπει, αλλά μη τυχόν και θυμηθεί πως κανένα δεν είναι ευπώλητο!
- Να διευκρινισθεί πως τα περισσότερα διηγήματα αναφέρονται σε πραγματικά γεγονότα.
- Οι ελευθεροστομία σε μερικά απ’ αυτά δεν ικανοποιεί μόνο την προτίμηση του δημιουργού τους στη ζωντανή γλώσσα (να το ονομάσουμε αυτό διαστροφή;). Αποδίδει διαλόγους και ατάκες που ο ίδιος άκουσε (από τις γυναίκες κυρίως που τις χρησιμοποιούν). Η Χαρίκλεια των Πατησίων και η Φοβερή Αντωνίτσα είναι υπαρκτά πρόσωπα και στην καθημερινότητά τους μιλούν κάπως έτσι, βγάζει βέβαια και ο δικός μας το κατιτίς του.
- Το περιεχόμενο του τρίτο μέρος τον απασχόλησε ιδιαίτερα. Κάποιες συνταγές είναι αυθεντικές από τη Μάνα του, εξ ου και η προσπάθεια να αποδώσει τη λαλιά της. Περιλαμβάνονται στην έκδοση αυτή γιατί κάτι προσφέρουν ακουμπώντας τις κοινωνικοοικονομικές συνθήκες στον τόπο μας πριν και μετά τον Μεγάλο πόλεμο. Ο ίδιος ισχυρίζεται πως δένουν με τα υπόλοιπα.
- Αυτός είναι και ο κύριος λόγος που εντάχθηκε στο βιβλίο και η μακροσκελής αφήγηση/περιγραφή της πορείας του μαλλιού, από το κούρεμα των «ζωντανών» (πρόβατα, γίδια) μέχρι την σύνθετη, πολυπλόκαμη και θαυμάσια λειτουργία του αργαλειού, μόνου μέσου (μαζί με το πλέξιμο) παραγωγής υφαντών για κάλυψη κάθε είδους ανάγκης για αιώνες. Συντροφιά ο αργαλειός στη μοναξιά και τον αγώνα της νοικοκυράς… αντάμα με το τραγούδι της (ακόμα και το σπαραξικάρδιο μοιρολόι… να μην αντέχεις το άκουσμά του). Σώπαιναν τότε όλα γύρω ν’ ακούσουν μαζί μ’ αυτό και τον αρχαίο ήχο της σαΐτας να πηγαινοέρχεται ακατάπαυστα υφαίνοντας κλωστές, ήχους, νότες… μνήμες πολύτιμες.
